Wanneer zich binnen een gezin problemen voordoen, is de jeugdhulpverlening vaak als eerste aan zet. Dr. Carolien Gravesteijn constateert tot haar spijt dat de aandacht daardoor vrijwel direct kindgericht is. “We investeren nog veel te weinig in het versterken van de levensvaardigheden van ouders. Een steuntje in de rug op het juiste moment kan net genoeg zijn om een moeilijke periode binnen een gezin goed door te komen.”
“De ontwikkeling en opvoeding van kinderen is gebaat bij investeringen in het welzijn van ouders”, aldus Carolien Gravesteijn, lector Ouderschap en Ouderbegeleiding bij Hogeschool Leiden. “We moeten veel meer investeren in wat ouders nodig hebben om zich goed en krachtig te voelen. De meerwaarde van het stimuleren van positief ouderschap staat nog veel te weinig op het netvlies van de zorgprofesionals. ”Aangrijpingspunten liggen in het ouders bewust maken van het feit dat zij meer zijn dan alleen opvoeders. “Daar komen namelijk ook allerlei vaardigheden bij kijken zoals communicatie, het controleren van de eigen impulsen, het aangaan van relaties en het aanboren van netwerken. Allemaal zaken die van invloed zijn op het reilen en zeilen binnen een gezin.”
Verder lezen
Het volledige interview met Carolien is, samen met informatie over haar lectoraat, gepubliceerd als eerste (gratis) artikel van het Vakblad Ouders Centraal. Naar het artikel >>
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
Oh wat ben ik blij om dit te lezen. Binnen onze kleine zorg-organisatie werken we al jaren – eigenwijs – vooral met de ouders – en soms niet eens met het kind zelf. Wat hebben we een strijd moeten leveren in het verleden als het ging om indicaties van het CIZ en later CJG (toegang vanuit de Gemeentes). Zij vonden dat uren persé uitsluitend ingezet moesten worden in gesprek met het kind. Dat was de cliënt… Gelukkig komen er meer en meer traject-financieringen en het besef dat de professional dit naar eigen goeddunken mag inzetten. Opgevoed als Maatschappelijk Werker, die zeer breed kijkt, werk ik vooral met ouders (ouderbegeleiding / opvoedingsondersteuning) en gezinnen (gezinsbegeleiding). Daarbij kijk ik als sociaal werker heel breed – holistisch – naar de situatie. Het heeft geen zin om met het kind aan de slag te gaan rond beheersing van emoties of impulsen (ADHD) terwijl de ouders overlopen van de stress vanwege schulden. Hun kind reageert hier feilloos op. Ik pak het er gewoon allemaal bij en begin bij de basis (Maslow) – veiligheid en rust bij de ouders. Zij zijn het baken voor hun kinderen… en een groot voorbeeld. Dank mevrouw Gravesteijn!
Ja inderdaad heel belangrijk! Gelukkig werken wij in onze regio op het consultatiebureau met Samen Starten; een empowerende manier van gespreksvoering en gezinsvolgsysteem om de hechting tussen ouder en kind en de ontwikkeling van het kind te bevorderen. In het/de Samen Starten gesprek(ken) praten we samen met ouders over de opgroei en opvoedsituatie en alles wat ze daarin sterker maakt en eventuele punten die voor stress zorgen of waar mensen graag ondersteuning voor willen. Ouders begrijpen zelf ook heel goed dat hoe ze zelf in hun vel zitten, impact heeft op hun kind, maar ook bijvoorbeeld financiële stress. Omdat we dit met alle ouders bespreken en hier ook vroeg mee beginnen kun je vaak dingen tackelen/ ondersteuning bieden of doorverwijzen voordat iets echt een groot probleem wordt. Belangrijk werk dus waar ik trots op ben.