Wanneer een ouder problemen heeft, zal er minder zorg en aandacht zijn voor de kinderen. Dit kan leiden tot verwaarlozing. Juist deze vorm van kindermishandeling komt het meest voor én wordt het minst herkend. Een handleiding beschrijft hoe zorgprofessionals wel met hen het gesprek over kindermishandeling kunnen aangaan.
Ouders worden beïnvloed door het eenzijdige beeld van kindermishandeling. Zij zijn sowieso terughoudend om te praten wanneer het thuis misgaat. Vrijwel elke ouder heeft het beste voor met zijn of haar kind en het is bijzonder pijnlijk als het niet lukt om je kind te beschermen, of de zorg te bieden die het nodig heeft. Soms delen ouders wel ervaringen over wat per ongeluk misging: een val van de commode, een natte baby die uit je vingers glipt, een kast die omviel.
Te pijnlijk
De situaties waarin ouders zelf de mist ingaan, worden echter vaak verzwegen. Denk aan situaties waarin ze uit hun slof schieten, iets onvergeeflijks zeggen, een kinderarmpje te hard vastpakken, een kind ongelukkig valt omdat je hand uitschiet, die situaties worden verzwegen. Ze zijn te pijnlijk. En wat zullen anderen wel niet denken of zeggen? Wordt hun handelen als kindermishandeling gezien? Ouders zwijgen en zoeken geen hulp, want voor je het weet raak je je kind kwijt. Zo raken ouders in een isolement en daarmee dieper in de problemen.
Ouders behoefte aan solidariteit
De ‘Handleiding Houding & Handelen bij (vermoedens van) kindermishandeling’ beschrijft hoe je als wijkgerichte professionals in 10 bijeenkomsten een solidaire gemeenschap vormt rond ouders en het gesprek over kindermishandeling normaliseert. De ouderschapstheorie van Alice van der Pas vormt de basis van het gedachtegoed in de handleiding. De solidaire gemeenschap van wijkgerichte professionals gaat uit van de goede intenties van ouders. Ook hebben de meeste ouders wel iets gedaan in de opvoeding waar ze zich (in meer of mindere mate) voor schamen. Ook gaat de solidaire gemeenschap er van uit dat ouders die vastgelopen zijn, zonder hulp een situatie van kindermishandeling niet kunnen veranderen (anders hadden ze dat al gedaan). De wijkgericht professionals staan naast de ouder en gaan in gesprek met ouders die zo in de knel zijn geraakt dat het ze (even) niet meer lukt voor hun kinderen te zorgen zoals ze dat eigenlijk zouden willen.
De handleiding is geschreven door Lienja van Eijkern en Margreth Hoek en is ontwikkeld met de deelnemers van werk-leergemeenschappen in Wolvega en Aldlân.
Handleiding Houding & Handelen bij (vermoedens van) kindermishandeling
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
