De wijze waarop ouders het gedrag van hun kind interpreteren en evalueren, hangt samen met het risico op kindermishandeling. Deze ouderlijke cognities, ook wel negatieve attributies genoemd, zijn een schakel tussen stress en het risico op kindermishandeling.
Dat blijkt uit promotieonderzoek van Marieke Beckerman aan Universiteit Leiden. Zij heeft ontdekt dat de wijze waarop ouders het gedrag van hun kind interpreteren en evalueren (ouderlijke attributies), een mediërende rol heeft tussen stress en kindermishandeling. Daarbij heeft ze gevonden dat stress die te maken heeft met dagelijkse opvoedsituaties, bij zowel vaders en moeders samenhangt met hun negatieve attributies. “Stress zorgt ervoor dat ouders het gedrag van hun kinderen vaker negatief uitleggen, in plaats van dat het negatief uitleggen van het gedrag leidt tot meer stress.”
Het model van Milner
De wetenschap bestudeert de oorzaken van kindermishandeling vanuit verschillende invalshoeken. Een invloedrijke gedachte is dat de wijze waarop ouders reageren op hun kind, afhangt van de manier waarop ze het gedrag van hun kind interpreteren en evalueren. Op basis hiervan ontwikkelde de Amerikaanse psycholoog Joel Milner een sociale informatieverwerkingstheorie op kindermishandeling. Grofweg voorspelt zijn model dat ouders die het gedrag van hun kind als opzettelijk interpreteren, het kind verantwoordelijk houden voor het gedrag en het gedrag als negatief beoordelen, risico lopen hun kind te mishandelen:
Mijn kind morst melk om mij te pesten.
Mijn peuter is zelf verantwoordelijk voor het rechthouden van zijn beker.
Het morsen van melk is stout, hij zou beter moeten weten.
De bevindingen van Beckerman leveren bewijs voor het theoretische model van Milner, dat wordt ingezet om de oorzaken van kindermishandeling te begrijpen.
Rol binnen preventie- en interventieprogramma’s
De aangetoonde mediërende rol van negatieve attributies tussen stressoren en (dysfunctioneel) opvoeden, geeft volgens Beckerman aan dat preventie en interventieprogramma’s zich niet enkel moeten richten op oorzaken van stress, maar ook negatieve attributies van ouders moeten aanpakken. “Zo kan het meten van negatieve attributies bij ouders als risico-indicator dienen voor dysfunctioneel opvoeden/kindermishandeling. Ook zouden risico-ouders ondersteund kunnen worden in het ontwikkelen van objectieve interpretaties en evaluaties van kind gedrag door middel van voorlichting en scholingsprogramma’s. Om negatieve attributies optimaal bij te kunnen sturen, is het daarnaast aan te raden om binnen een dergelijk programma ook aandacht te schenken aan stressreductie en/of zelfregulerende vaardigheden.”
Samenvatting onderzoek
Bron: ntvp.nl
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
