Wie beweert dat kinderen geen geduld hebben moet eens een weekendje naar Disneyland Parijs gaan. Daar voltrekt zich dagelijks een wonder waarvan we in het normale leven alleen maar kunnen dromen.
Kinderen zijn in Disneyland bereid om 60 minuten in een rij te gaan staan voor een evenement van zo’n 180 seconden. Ze springen , klimmen en hangen, maar blijven zonder gemopper op hun plaats in de rij.
Het is werkelijk de magische wereld van Disney waar ouders bereid zijn veel geld neer te tellen om met hun gezin het grootste gedeelte van de dag in een rij te staan of onderweg te zijn naar de volgende rij. Als we dit ook in het onderwijs voor elkaar kunnen krijgen, worden veel problemen die we nu ADHD, ADD of gedragsproblemen noemen in een klap opgelost.
Hoe ziet die magische wereld eruit vergeleken met school?
- De attractie waarvoor kinderen geduldig op hun beurt wachten, worden van te voren als superleuk gekwalificeerd. Dat kan van de meeste activiteiten op school bij benadering niet gezegd worden. Onderwijs heeft een laag entertainment en PR gehalte. Deskundigen menen dat het goed is om daarmee de frustratietolerantie van kinderen te verhogen.
- Het voorbeeldgedrag van de ouders in Disneyland speelt een belangrijke rol. Opgewekt staan zij in de rij, berustend bij het gegeven dat je nu eenmaal moet wachten voor iets leuks. Diezelfde mensen zie ik bij de kassa van AH al na 5 minuten volledig uit hun dak gaan. Blijkbaar hebben ze zich er al helemaal op ingesteld. Disney suggereert door de wachttijd aan te kondigen dat lang wachten je eigen beslissing is. Kan een school ditzelfde opgewekte gevoel bij ouders oproepen?
- Het uitzicht op iets leuks lijkt de kinderen al bij voorbaat vol dopamine te stoppen, waardoor ze helemaal gefocust zijn op het moment dat ze bijvoorbeeld in een karretje mogen. De lol wordt als het ware van te voren al verdeeld. Er zijn in het onderwijs buiten het schoolreisje niet zoveel momenten waarop je je van te voren kan verheugen.
- Ouders hebben veel geld betaald om in de rij te mogen. Ze zijn dan geneigd te denken dat het wel de moeite waard moet zijn. Vertaalt zich dat in meer schoolgeld betalen?
Conclusie: onderwijs moet leuker worden. Of kunnen we nooit concurreren met de illusieve wereld van Mickey Mouse?
Bert Krapels,
Klinisch psycholoog en psychotherapeut
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
