“Morgen? Morgen? Morgen?” Mijn dochter is in de war en om die verwarring te bestrijden vraagt ze de hele dag wat er morgen gebeurt. Het antwoord, hoe helder ook, stelt niet gerust. Want door corona is de school dicht. En dan?
Ik weet het ook niet precies. Dat is op praktisch niveau niet waar. Van school hebben we heldere instructies gekregen: al in de kerstvakantie kregen we het eerste pakket in de bus met het weekschema en de benodigde materialen. Het dagschema is duidelijk en we hebben al een week volgens dat schema gedraaid. Ik kan haar precies uitleggen wie wanneer met haar belt van school of knutsels zal maken. Maar dat helpt niet.
Want het is anders. Ze voelt haarfijn aan dat de wereld in spanning is. De eerste lockdown is zo lang geleden, dat weet ze niet meer. Bovendien had ik toen meer tijd en stapte nog redelijk onbevangen de intelligente lockdown in. Toen was ik nog niet zo moe en scheen de zon. Dat is nu allemaal anders. Ik ben af, ook na een paar relatief rustige kerstweken en een redelijke eerste week. Ik zie op tegen de komende weken, ook als de basisscholen wel open mogen. Dat vaccin is er dan wel, maar de versoepelingen nog lang niet. Het virusseizoen is pas net begonnen en het gaat helemaal niet goed met de cijfers. De wereld is in spanning en dat voelt mijn meisje.
“Morgen? Morgen? Morgen?” Huilend zit ons meisje naast me op de bank. Ik zucht diep en zet een muziekje op in de hoop dat dat haar kalmeert.
2021 is gestart met de belofte van het vaccin, maar die belofte kan ik mijn dochter niet uitleggen. Ik kan haar alleen maar vertellen wat er morgen gaat gebeuren.
En dat antwoord stelt haar niet gerust….
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
