Ouders hebben slechts 50 procent van de tijd nodig om een positieve invloed op een baby te hebben. Er is bovendien meer dan één manier om daar te komen, vooral voor families met een lage sociaaleconomische status. Baby’s zijn erg vergevingsgezind. Overbezorgd gedrag van ouders draagt bovendien bij aan een onveilige gehechtheid.
Dat blijkt uit onderzoek van Susan S. Woodhouse, verbonden aan Lehigh University. Woodhouset. De universitair hoofddocent psychologie van de counseling, bestudeerde 83 moeders met een lage sociaal-economische status en baby’s in de leeftijd van 4,5 maanden, 7 maanden, 9 maanden en 12 maanden. Doel was om de gehechtheid te observeren en te beoordelen. Baby’s en moeders in de studie waren raciaal en etnisch divers en baby’s werden geselecteerd op een hoge mate van irritatie door temperament.
Nieuwe benadering
Haar bevindingen zijn uitgewerkt in ‘Secure Base Provision’: een nieuwe benadering voor het onderzoeken van verbanden tussen moederzorg en gehechtheid. De studie scoorde moeder-babyparen op basis van de reacties van een moeder wanneer de baby wel of niet huilde. Uit het onderzoek blijkt dat 50 procent van de tijd reageren, goed genoeg ouderschap is. “De bevindingen leveren bewijs voor de validiteit van een nieuwe manier om de kwaliteit van de moederlijke zorg te conceptualiseren, die werkt voor gezinnen met een laag inkomen”, aldus Woodhouse. Veilige gehechtheid houdt volgens haar in dat de ouder er is als de baby hem of haar nodig heeft, maar dat de baby de rest van de tijd de kans krijgt de wereld te exploreren. Dankzij een goede hechting kunnen baby’s zich veilig voelen, wat hen zowel troost biedt in tijden van nood als het vermogen om te verkennen, wetende dat ze naar hun veilige basis kunnen terugkeren wanneer dat nodig is.
Lage sociaaleconomische status
Talrijke studies hebben het belang aangetoond van veilige hechting van kinderen voor hun ontwikkeling. Maar de afgelopen 30 jaar zijn de feitelijke bouwstenen die tot gehechtheid leiden nog steeds niet echt duidelijk geworden. De ‘sensitiviteit’ van de ouder – het vermogen om de behoeften van de baby accuraat te interpreteren en om snel en adequaat te reageren – bleek weliswaar een belangrijke voorspeller van gehechtheid te zijn. Maar studies toonden aan dat dit een verrassend laag percentage van variatie in hechting veroorzaakt, met name bij gezinnen met een lage sociaaleconomische status.
“Dat is een echt probleem, omdat juist baby’s uit sociaal mindere milieus de meeste risico’s lopen op toxische stress en andere factoren die samengaan met een laag inkomen”, aldus Woodhouse. “Als we ouders willen adviseren over wat ze kunnen doen om hun baby de beste start in het leven te geven, zou het heel goed zijn om te weten wat helpt om een baby een veilige basis te geven.”
Opdringerig ouderschap
Woodhouse noemt de bevindingen een verschuiving van zienswijze. Interessant is dat overbezorgd gedrag, zoals van moeders die de baby niet meer dan op een armlengte afstand houden, of het spel onderbreken of omleiden (behalve voor de veiligheid), ook heeft bijgedragen aan een onveilige baby-gehechtheid. “Sommige moeders hebben echt moeite gehad om de baby te laten verkennen en waren heel vasthoudend aan het doen van bepaalde dingen of het hoofd van de baby draaien om naar de moeder te kijken. In echt opdringerig ouderschap, als we dat zagen, was de baby onzeker.”
Effectievere interventies
Een van de toepassingen van de bevindingen is het verbeteren van de effectiviteit van interventieprogramma’s die gericht zijn op het vergroten van veilige hechting van kinderen. De resultaten wijzen erop dat moeders met een lage sociaaleconomische status, die een betere veilige basis bieden, de kansen van hun kinderen vergroten om een veilige gehechtheid te ontwikkelen van ongeveer 30% tot 71%. Moeders met een lage SES die geen veilige basis bieden, verminderen de kans van hun kinderen om een veilige relatie te ontwikkelen verminderen van ongeveer 71% tot 30%.
Positieve zorg
Volgens Wooudhouse kan het met name voor ouders met lage sociaaleconomische status nuttig zijn om te weten dat het 50% van de tijd vasthouden van een huilende baby de veiligheid bevordert. Hen dit vertellen kan ouders helpen hun positieve zorg te vergroten zonder angst te kweken voor ‘perfect ouderschap’ of de lat zo hoog te leggen dat verandering onbereikbaar is in gezinnen met meerdere stressoren. Woodhouse: “Baby’s zijn erg vergevingsgezind en het is nooit te laat. Blijf het proberen. Je hoeft niet perfect te zijn, goed genoeg is goed genoeg.”
Bron: sciencedaily.com
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
