Verzorging zeer premature baby in gezinskamer vermindert ouderlijke stress

Wanneer een kind veel te vroeg wordt geboren, lijden ouders vaak aan de onmiddellijke en langdurige scheiding van hun baby’s in het ziekenhuis. Verzorging van deze baby’s in een gezinskamer in plaats van in een gezamenlijke ruimte vermindert het risico op depressie en stress, blijkt uit Noors onderzoek.

Scheiding van je kind in dit vroege stadium kan leiden tot angst bij de ouders. We zijn immers geprogrammeerd om voor onze nakomelingen te zorgen.

Gezinskamer versus open ruimte

In een onderzoek uit Noorwegen vergeleken onderzoekers scores voor depressie, angst, stress en hechting bij ouders van zeer premature baby’s die werden ondergebracht in een gezinskamer of in een open ruimte. In gezinskamers heeft de baby een privéruimte, waardoor de ouders 24 uur per dag bij de baby kunnen zijn. Deze gezinskamers worden voorzien van alle benodigde medische apparatuur en verpleegkundige zorg. In open ruimtes zorgen artsen en verpleegkundigen daarentegen voor veel baby’s tegelijk, meestal alleen gescheiden door gordijnen. Als baby’s in een open kamer worden opgenomen, brengen ouders daar veel minder tijd door en blijven ze niet zo vaak slapen.

Eerdere studies suggereerden dat gezinskamers ouderlijk leed kunnen vergroten. In het nieuwe onderzoek is nagegaan of dit klopt, met andere woorden of het verzorgen van een premature baby in een gezinskamer daadwerkelijk een negatieve invloed heeft op het stressniveau van ouders. Voor dit doel vroegen ze ouders van zeer premature baby’s die in het ziekenhuis waren opgenomen om vragenlijsten in te vullen. Het onderzoek werd uitgevoerd in twee Noorse ziekenhuizen en 132 ouders (moeder en vaders) namen deel.

Bevindingen

Uit de studie blijkt dat ouders in met een baby in een gezinskamer  een lager risico op depressie en stress hebben dan de ouders met een baby in de open eenheden. Bijzonder verrassend was de toegenomen deelname van vaders in de gezinskamers vanaf de dag van geboorte. Een dergelijke sterke aanwezigheid was nog nooit eerder gemeld. In beide groepen waren hoge scores op ouderlijke gehechtheid. Er waren ook geen verschillen in stress- en angstniveaus en hechtingsscores na ontslag uit het ziekenhuis tussen de groepen.

Andere opvallende uitkomsten zijn:

– In gezinskamers waren beide ouders gedurende de eerste week na de geboorte gemiddeld 20 uur per dag aanwezig. Ouders in de open eenheden bleven daarentegen gemiddeld slechts 4 uur bij hun baby in de eerste week na de geboorte;

– Wanneer gekeken wordt naar een langere periode tussen de geboorte en 34 weken na de laatste menstruatie waren ouders in de gezinskamers gemiddeld 21 uur (moeders) en 16 uur (vaders) aanwezig. Moeders en vaders in de open eenheden brachten respectievelijk gemiddeld 7 en 5 uur tijd met hun baby door.

Conclusie

De onderzoekers concluderen dat de voortdurende aanwezigheid van de ouders in een gezinskamer ouderlijke stress niet verhoogt. Integendeel, het risico op depressie en stress daalde bij ouders die het grootste deel van de dag en nacht bij hun baby bleven. De onderzoekers suggereren ook dat de constante nabijheid van de ouders de gezondheidsresultaten van de baby’s kan verbeteren. De onderzoekers pleiten daarom voor meer inspanningen om de aanwezigheid van en de deelname aan de NICU door ouders te vergemakkelijken.

Bron: efcni.org

Vertaling: Ouders Centraal