Verhalen geven ouders kracht

Je komt ze overal tegen: bij het schoolplein, langs de lijn van het sportveld, bij het koffiedrinken na de kerkdienst, na de vergadering, bij de kapper, op een verjaardag… Ik heb het over ouders en hun verhalen. Over hun tobberijen en over de successen van hun kind(eren); hun zorgen en hun kroonjuwelen. Hoogte- en dieptepunten in hun ouderschap. Een samenleving zonder ouders zou ondenkbaar zijn!

Elk verhaal is anders. Alleen de verteller weet de kern en de diepte van het verhaal. Bekende schrijvers vertellen hun verhalen, in hun eigen taal, met hun eigen aan- en ingrijpende voorbeelden. Daarin geven zij de intensiteit van hun ouderschap weer. Hoe dat ouderschap hen tot in merg en been raakt. Ik denk aan de autobiografische verhalen, opgetekend door A.F.Th.  van der Heijde (‘Tonio’), P.F. Thomese (Schaduwkind, over zijn  dochter Isa), Anna Enquist (Contrapunt uit 2008; over haar omgekomen dochter Margit).

Sommige verhalen gaan over ‘vader & zoon’ (Johan en Jordi Cruijff, Danny en Daely Blind). Andere over moeders en dochters. Soms over een vader en een dochter. Het gaat altijd over ouderschap en de onderlinge bloedband. Daar waar het schuurt en knettert, daar waar het aanvult en samenstroomt.

Verhalen geven ouders kracht. Verhalen voor lotgenoten, over eigen ervaringen en leermomenten. Om de onmacht en zorgen te overstijgen. Zo kwam een drietal moeders tijdens het congres ‘Ouderschapskennis’ op 26 juni 2018 met aansprekende ervaringsverhalen. Zij vertelden over hun ‘hulptroepen’: een toegepaste cursus ouderschapskennis , een invoelende pianoleraar, een toegewijde leerkracht-mentor en begripvolle contacten met lotgenoten.

Margreet is moeder van een zoon met PDD-NOS. Een intern-begeleider zei tegen haar: “Ik weet daar helemaal niks van!”. Maar hij wist wel jarenlang praktische steun te geven, waar Margreet door gesterkt werd. Zij is nog steeds blij met zijn creatieve begeleiding en zijn onorthodox meeleven. Een indrukwekkend verhaal over ‘ouderbegeleiding op maat’.

Jacqueline is moeder van twee kinderen met autisme; twee zorgintensieve kinderen. Zij “zag het licht”, nadat zij eerst vooral haar energie kwijt raakte in de alledaagse beslommeringen. Later vond zij door verwerking  in pianomuziek haar kracht terug, zie haar column op deze site. Zij gaat nu enthousiast verder met het programma ‘Fasst Forward’ en brengt het ouderperspectief in lezingen en trainingen naar voren.

Maaike is gestopt met werken om voor haar zoon te kunnen zorgen, wegens zijn klachten van epilepsie. Dat is niet van een ”leien dakkie” gegaan! Zij bouwt als zelfbescherming  een muur om zich heen. Tijdens de cursus ‘ouderschapskennis’ leert zij om die muur om haar moederhart succesvol te slopen. Haar motto is: “Je ziet elkaar beter met het hart!”.

Drie uitgesproken verhalen over ouderschapsgroei (misschien moet ik het ‘moederschapsgroei’ noemen). Inclusief groeipijn en met groeiend zelfvertrouwen! Groei in een persoonlijke aanpak.

Bob de Raadt,
ouderbegeleider/maatschappelijk werker/contextueel hulpverlener

P.S. Een persoonlijk noot als vader? Een verhaal waar ik trots op ben? U mag ‘m zelf opzoeken: klik hier. Give freedom to the next generation)