Ook ouders kunnen in stressvolle omstandigheden zijn opgegroeid. “Daardoor kregen ze als kind onvoldoende de kans om vanuit een vertrouwde basis de wereld te verkennen en dat werkt door in hun latere leven”, vertelt Lianne Bonants. “Deze ouders hebben een sterke drijfveer om het beter te doen voor hun eigen  kinderen.” Dit gaat jammer genoeg niet altijd goed. “Het is daarom van belang om hen als professionals adequaat te ondersteunen, dat vergt vaak wel een lange adem. De samenwerking met deze ouders komt niet vanzelfsprekend tot stand.”

Lianne Bonants: “Ouders met een belast verleden hebben behoefte aan steun, erkenning en solidariteit”

Lianne Bonants, werkzaam op de Hogeschool Leiden Faculteit Sociaal Werk, verzorgt over dit onderwerp een presentatie tijdens het online  congres ‘Contact met ouders’. Volgens haar verdienen ouders die in een moeilijke thuissituatie zijn opgegroeid extra aandacht van professionals. “Ouders met een belast verleden voelen zich weinig geborgen. Ze hebben een sterke drijfveer om het beter te doen.  Alleen lukt het ze daarbij vaak niet om voldoende oog te hebben voor de signalen en behoeften van hun kinderen. ”

Kwetsbaar

Gevolg is dat een hechte band tussen deze ouders en hun kind, de verbinding, niet vanzelfsprekend tot stand komt. “Dat maakt deze ouders kwetsbaar. Ze hebben veel behoefte aan steun, erkenning en solidariteit. Tegelijkertijd zijn ze niet zo goed zijn in het organiseren en aanvaarden van hulp hierbij.” De omgang met hen verloopt dan ook niet altijd gemakkelijk. “Een verbinding aangaan met deze ouders is niet vanzelfsprekend. Zo kunnen professionals moeite hebben met hun insensitieve, soms hardhandige gedrag ten opzichte van hun kinderen.” Tegelijkertijd is het slagen van het hulpaanbod van groot belang. “Een veilige gehechtheid biedt immers betere ontwikkelingskansen. Daarom moeten we er alles aan doen om de verbinding met hun kinderen te herstellen of te versterken.”

In de praktijk gaat dit regelmatig met vallen en opstaan. “Van de hulpverlener vraagt dit veel geduld. Ik raad aan om hierbij een meta-positie in te nemen en van daaruit deze ouders mentaliserend te begeleiden. Bied daarbij vooral praktische steun. Sta goed stil bij wat dit kind en deze ouder je willen vertellen.”

Parallel proces

Tijdens haar congresbijdrage gaat Lianne hier dieper op in.  “Rode draad van mijn presentatie is het parallelle proces: als je wil dat ouders sensitiever worden, is het van belang om als professional zelf sensitief te zijn voor hun intenties en behoeften.” Wat is tot slot haar hartenwens als het om dit onderwerp gaat? “Dat we in onze samenleving zorgen voor een échte kansrijke start van jonge kinderen door ook hun ouders te koesteren.”

Lianne Bonants is werkzaam op de Hogeschool Leiden Faculteit Sociaal Werk. Zij is docent binnen het Profiel Jeugd met specialisatie op het gebied van Ouderschap & Ouderbegeleiding, orthopedagogiek, systeemtheorie, gezinsbegeleiding en kindermishandeling-huiselijk geweld. Zij begeleidt onder meer studenten in het leren over ouderschap en het omgaan met ouders. Daarnaast is zij van 2016 tot 2019 redacteur geweest van het Vaktijdschrift Ouderschapskennis.

------
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning

LAAT EEN REACTIE ACHTER