Steun in de rug bij opvoeden van pleegkinderen

‘Een (h)echte uitdaging’ van Inge Vandeweege is een boek met een persoonlijk verhaal, actuele pedagogische inzichten en bruikbare tips. De auteur wil met dit boek haar kennis en ervaring te delen met andere pleegouders. “Vooral omdat ik alles wat ik nu weet graag al jaren geleden had willen weten. Ik wil andere pleegouders een hart onder de riem steken en mijn steentje bijdragen om breakdowns te voorkomen.”

Het boek is bedoeld voor pleegouders, maar is ook interessant voor iedereen die in contact komt met kinderen met moeilijk gedrag. “Ik hoop dat dit boek ook inspiratie biedt aan adoptieouders, opvoeders in begeleidingstehuizen, consulenten van de jeugdrechtbank, voogden, medewerkers in de jeugdzorg en begeleiders in de pleegzorg. En natuurlijk aan juffen, meesters, grootouders, oppassers en alle andere mensen die weleens voor kinderen zorgen die het moeilijk hebben. Zodat we samen een omgeving kunnen scheppen waarin deze kinderen kunnen floreren.

Frustratie en moedeloosheid

Inge Vandeweege nam acht jaar geleden een vriendinnetje van haar dochter in haart gezin op. Marinka, een meisje van 13 jaar dat weggelopen was uit het pleeggezin waar ze al jaren woonde en op dat moment nergens terechtkon. Haar autoritatieve opvoedingsstijl werkte bij haar dochter, maar niet bij Marinka. “Mijn kind had namelijk veerkracht, voelde zich veilig in de wereld en had vertrouwen in zichzelf.” Pleegkinderen hebben niet dezelfde basis als de eigen kinderen. “Ergens is het bij hen misgegaan. Hierdoor hebben ze  nauwelijks vertrouwen in de wereld, weinig zelfvertrouwen en soms een gebrek aan veerkracht. Omdat ze impulsief zijn en vol emoties zitten, gaat onze klassieke autoritatieve opvoeding al snel over van geruststellen, aanmoedigen, bevestigen en belonen, in eindeloos uitleggen, beredeneren, aandringen en uiteindelijk straffen. En het werkt allemaal niet. Het leidt alleen maar tot frustratie en moedeloosheid bij beide partijen. Deze kinderen hebben een andere aanpak nodig.

Potentieel

Fascinerend aan pleegkinderen vindt ze hun potentieel. “Een kind kan hier afgezet worden met een enorme ontwikkelingsachterstand, agressief gedrag en voortdurend aan het huilen of krijsen zijn. Een paar weken of maanden later is het kindje tot rust gekomen en haalt het zijn achterstand ‘gewoon’ in. Dat vindt ik ongelofelijk knap van die kinderen.”

Wanneer het niet lukt met een pleegkind, wil dat volgens Vandeweege niet zeggen dat de situatie hopeloos is. “Het wil gewoon zeggen dat wat je nu doet niet werkt bij dit getraumatiseerd kind. Wij zijn als volwassenen in staat om heel bewust voor een andere aanpak te kiezen en dat kan wonderen bewerkstelligen.”

Elke dag een beetje beter

Bij haar thuis gaat het overigens ook lang niet altijd goed. “Er zijn dagen dat ik een ‘voorbeeld’ ben hoor, dan doe ik alles volgens het boekje en heb ik een engelengeduld. Op andere dagen ben ik vooral een ‘slecht voorbeeld’ en schaam ik me zelfs voor mijn gedrag. Ik streef echter niet langer naar perfectie, dat lukt toch nooit, elke dag een beetje beter dan de vorige, dat is nu het doel.” Zij noemt haar boek een handleiding voor pleegouders. “Als je gewone opvoeding niet ‘pakt’ bij je pleegkind, dan kan je in dit boek een handleiding vinden om het anders aan te pakken.”Nu haar boek uit is, gaat zij verder met blogs op www.ingevandeweege.blog en de Facebookpagina ‘Inspiratie voor pleegouders’. “Ik hoop op die manier nog meer pleegouders te bereiken en hen te inspireren om de opvoeding van hun pleegkinderen anders aan te pakken.”

‘Een (h)echte uitdaging. Pleegkinderen opvoeden met vallen en opstaan’ >