Kinderartsen pleiten voor betere hulpverlening en meer begrip voor ouders met slapeloze kinderen. Een kind dat ’s nachts alles bij elkaar krijst, kan een gezin ontwrichten. Navy seals worden niet voor niets getraind door ze ’s nachts bloot te stellen aan kindergehuil. Op die manier leren ze hoe het is om gemarteld te worden.
Vanaf zes maanden tot een jaar moeten baby’s leren zelfstandig in slaap te vallen, maar bij een kwart van de gevallen is het tobben tot de kleuterleeftijd van 4 jaar. Reden voor kinderarts Sigrid Pillen om te pleiten voor betere hulpverlening en meer begrip van de omgeving, meldt het AD. “Slaapproblemen van kinderen worden door de omgeving al snel gebagatelliseerd”, liet zij op een congres van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde weten. “‘Het gaat vanzelf wel over’, ‘je moet gewoon wat harder zijn en hem laten huilen’. Maar dat krijsen kan uren doorgaan, soms elke nacht, maandenlang.”
Prikkelbaar
Kinderartsen spreken van een slaapprobleem wanneer een kind na het op bed leggen niet binnen 30 minuten in slaap kan komen. Of één tot drie keer per nacht wakker wordt en niet binnen vijf minuten in slaap valt. Al wil Pillen, werkzaam als kinderneuroloog bij het Centrum voor Slaapgeneeskunde Kempenhaeghe, daar meteen een aantekening bij maken. “Ook wanneer een kind wel snel in slaap valt, kun je als ouder veel last ervaren van de gebroken nachten. Overdag zijn ze prikkelbaar. De relatie lijdt eronder, de opvoeding, het werk.”
Adviezen
Pillen adviseert om de afstand tussen bed en slaapkamerdeur elke dag iets groter te maken, zodat het kind leert om weer zelfstandig in slaap te vallen. Er zijn ook kinderen die zelfs in het bed van de ouders blijven woelen. “Die zijn overprikkeld van een drukke dag in het kinderdagverblijf. Probeer overdag meer balans te vinden in activiteit en ontspanning. Doe bijvoorbeeld na het eten het beeldscherm uit.” Ook raadt zij ouders aan sneller aan te kloppen bij het consultatiebureau.
Werkgevers roept ze op om mee te denken over aangepaste werktijden of de mogelijkheid tot een powernap op het werk. “Van ouders met kinderen verwachten we dat ze ’s ochtends fris op het werk zitten en de hele nacht doorbuffelen. Alleen een beetje begrip voor de thuissituatie kan al helpen.”
Verder lezen
In het artikel in AD staan meer adviezen. Ook gaat Sigrid Pillen nader in op dit probleem op de website van het Centrum voor Slaapgeneeskunde Kempenhaeghe.
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
Wel bijzonder. De kinderarts pleit voor het in stapjes groter maken van de afstand om de baby te wennen aan het alleen slapen.
Het kind moet leren rustig te blijven in zijn eentje.
Ik niet alleen pleit voor het verkleinen van de afstand. Zodat het kind vanuit een vertrouwde basis ervaart: ook als ik alleen ben, ben ik nooit alleen.
Wel eerlijk zijn, ze pleit ook voor meer begrip: Kinderartsen pleiten voor betere hulpverlening en meer begrip voor ouders met slapeloze kinderen.
Eigenlijk vreemd wanneer ik dit zo lees, is dit niet wat je altijd van een kinderarts mag verwachten?
En hoe denkt de kinderarts over het volgende: De NIP-sectie (Nederlands Instituut van Psychologen) is uit de werkgroep van professionals gestapt, omdat ze binnen deze richtlijn onvoldoende weerklank vond over de complexiteit van slapen en hoe ouders hier sensitief mee om kunnen gaan.