‘Als er hulp is voor ouders met een stoornis, moet er per definitie worden gekeken naar het kind. Vooral omdat dit blijkbaar nog steeds niet standaard gebeurt.’ Dit is een citaat uit het boekje ‘Ik ben er ook nog’ met schrijnende verhalen van kinderen die zijn opgegroeid met één of twee ouders met een (licht) verstandelijke beperking (LVB).
De kinderen in het boekje zijn nu jongvolwassenen en blikken terug op hun jeugd. Ze vertellen over hun ervaringen; waar ze tegenaan liepen en welke ondersteuning en hulp ze hebben gekregen. De verhalen zijn aangevuld met reflecties van professionals en een nawoord van de schrijvers met tips en aanbevelingen. ‘Ik ben er ook nog’ is op verzoek van het ministerie van VWS geschreven door het bureau voor maatschappelijke vraagstukken Andersson Elffers Felix (AEF).
Bron: ncj.nl
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
 verstandelijke beperking.){kind=link}
[…] Schrijnende verhalen over opgroeien met verstandelijk beperkte ouders […]