Een pleegkind zit vaak knel tussen ouders en opvoeders. In tegenstelling tot de pleegouders hebben de biologische ouders vaak alles tegen. Toch zullen ze moeten samenwerken.
Eline Engelhart geeft al tien jaar trainingen aan pleegouders en ouders om de verstandhouding te verbeteren en ze voelt zich nog steeds pionier. “Samenwerken is niet vanzelfsprekend in de pleegzorg”, vertelt ze op trouw.nl. “Het is ook lastig om je kwetsbaar op te stellen. Maar als je de rol van de ander kunt erkennen, elkaar niet bestrijdt, dan is de kans op succes vele malen groter.”
Mislukken pleegzorgplaatsingen
Van alle langdurig bedoelde pleegzorgplaatsingen – 80 procent van de meer dan 18.000 pleeggezinnen biedt die opvoedvariant – loopt 25 tot 30 procent stuk. Problematisch gedrag van het kind is oorzaak nummer 1. In een kwart van de breakdowns is de conflictueuze relatie tussen ouders en pleegouders boosdoener. Maar gedragsdeskundige Gé Haans is er zeker van dat moeilijk gedrag voor een belangrijk deel ook weer voortkomt uit gebrekkige samenwerking. “Je kunt het vergelijken met wat een kind doormaakt na een scheiding. Een pleegkind zit knel tussen ouders en opvoeders. Het vraagt zich af: Waar hoor ik thuis? Waar mag ik blijven?”
Voorkom doorschuiven
Haans heeft vele jaren als gedragsdeskundige in de jeugdzorg- en jeugdbescherming gewerkt en wordt nog steeds door instellingen gevraagd voor advies en bemiddeling. “We moeten voorkomen dat kinderen steeds weer naar een ander adres moeten, steeds weer doorschuiven”, zegt hij. “Dat is mijn drive.” Hij vindt dat pleegzorg nu te veel gezien wordt als vervangende zorg. “Daar schieten we in door. We moeten veel meer uitdragen dat pleegzorg er is voor kind én ouder. Je ontlast de ouder en staat er tegelijk als pleegouder niet alleen voor, zo zou je het ook kunnen zien.”
Het is volgens Haans nu bijna protocol dat het gezag van ouders wordt beëindigd als kinderen twee jaar uit huis zijn geplaatst in het kader van een ondertoezichtstelling. “Waarom niet veel vaker gedeeld gezag? Ouders kunnen heel bokkig en boos zijn, maar als je ze negeert, gaat zich dat wreken. Dan zijn ze genadeloos in hun oordeel tegenover de pleegouders; ‘ze doen het voor het geld’, ‘ze konden zelf geen kinderen krijgen’. Bittere verwijten.”
Naar het uitgebreide artikel op trouw.nl >
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
