Professionele adviezen beïnvloeden opvoedingsaanpak

De manier waarop jonge ouders omgaan met eten, drinken, slapen en bewegen van hun kleine kinderen wordt in sterke mate beïnvloed door professionele adviezen. Hun manieren van doen zijn niet simpel te herleiden tot culturele of sociaaleconomische achtergrond.

Uit de herhaalde gesprekken en observaties thuis blijkt dat ouders veelal proberen de adviezen van professionals te volgen. De jeugdgezondheidszorg is in die zin inderdaad alom tegenwoordig, maar wel op verschillende manieren, schrijven Gerlieke Veltkamp en Christian Broer, beiden socioloog aan de Universiteit van Amsterdam, op socialevraagstukken.nl. Zij signaleren drie typen waarop ouders omgaan met eten, slapen, drinken en bewegen:

1. 1. Intensief ouderschapsideaal
   2. Ouders als managers van ‘rust, reinheid, regelmaat’
   3. Competentie en autoriteit

Context van tegenstrijdige eisen

Deze drie manieren van omgaan met jonge kinderen zijn een pragmatische mix van de tegenstrijdige eisen en mogelijkheden van de verzorgingsstaat (bijvoorbeeld kinderopvang en verlof), de arbeidsmarkt en familie. Ouders krijgen niet alleen wetenschappelijk gefundeerde adviezen aangereikt over gezonde voeding of slaap die zij vervolgens al dan niet opvolgen. Zij moeten de zorg voor hun pasgeborenen bijvoorbeeld ook combineren met hun eigen carrière en met de adviezen binnen het eigen netwerk.

Ouders en kinderen ontwikkelen in dit spanningsveld verschillende manieren van ‘hechting’ en ‘onthechting’, waarin zij nabijheid zoeken en afstand nemen van het kleine kind. De drie typen die we hier hebben geschetst kunnen we zien als nieuwe vormen van diversiteit. Deze manieren van leven komen niet rechtstreeks voort uit de sociaaleconomische positie of culturele achtergrond van het gezin, maar worden gevormd in het dagelijkse gezinsleven.

Ouders waarderen en combineren bronnen van kennis op verschillende manieren, afhankelijk van de banden die zij hebben met hun familie, de arbeidsmarkt en wetenschappelijk onderzoek. Hierdoor ontwikkelen zij ook verschillen competenties in het streven naar ‘gezondheid’ voor hun kind. Gezondheidszorgprofessionals kunnen in de zorg aansluiten bij deze verschillende manieren van omgaan met kennis en kunde omtrent ‘gezond’ ouderschap. Dit perspectief is volgens ons ook geschikt om andere spanningsvolle en diverse manieren van omgaan met professionele adviezen, zoals bijvoorbeeld vaccinatiekritiek, beter te begrijpen.

Naar het complete artikel op socialevraagstukken.nl >