Maak een zegen van intersectionele opvoedrelatie

Intersectionaliteit gaat niet alleen over raciale en gender-eigenschappen, maar ook over het hebben van een handicap of een adoptieachtergrond. Wat betekent het begrip intersectionaliteit voor de opvoedrelatie?

Intersectionaliteit is een begrip dat onder meer uit de sociologie komt en wordt gebruikt bij discriminatie, emancipatie en andere politieke onderwerpen. Er is hier sprake van wanneer de belevingswerelden van personen, en hun perceptie op het leven, ver uit elkaar liggen. Wanneer dat zo is bij een kind en zijn opvoeders, kan je spreken van een intersectionele opvoedrelatie. Omdat het kind afhankelijk is van zijn opvoeders, wordt de vereiste extra inzet in de opvoedrelatie eenzijdig van de opvoeders gevraagd. Het gaat bijvoorbeeld om adoptiekinderen, kinderen met vroeg opgelopen lichamelijke handicaps, of kinderen met verstandelijke of meervoudige handicaps of beperkingen.

In bijgaand artikel introduceert Yvette den Brok het door haar ontwikkelde concept ‘intersectionele opvoedrelatie’. Zij legt uit hoe die relatie een zegen kan zijn voor de ontplooiing van het kind of juist niet. Dat doet zij aan de hand van twee fictieve cases: die van de twaalfjarige Xue en die van de zevenjarige Mik, respectievelijk een schoolvoorbeeld van een zegenvolle intersectionele opvoedrelatie en een voorbeeld waarin die in de basis al misloopt.

Vervolgens gaat de auteur in op het externaliserend of juist internaliserend gedrag dat relatief vaak wordt gesignaleerd bij kinderen met aangeboren of vroeg in hun leven ontstane, lichamelijke handicaps. Volgens Den Brok is dat gedrag namelijk een gevolg van niet optimaal verlopen intersectionele opvoedrelaties. Het artikel eindigt haar met een aantal adviezen aan hulpverleners.

Pdf artikel ‘De intersectionele opvoedrelatie: Maak er een zegen van’ >>

Yvette den Brok is bachelor Agogischwerk, kinder- en gezinscoach met als specialisaties hechtingsproblematieken en kinderen met handicaps of beperkingen.