Recensie ‘Een taal erbij. Het handboek voor systemisch werken met poppetjes’ door Bob de Raadt
“Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Bovendien blijven beelden langer op het netvlies hangen dan gesproken taal”.
De methodiek ‘Een taal erbij’ is ontwikkeld om de interactie tussen mensen en hun onderlinge dynamiek te visualiseren. Het gaat dan vaak om de directe gezinsrelaties. Centraal staat het visualiseren met behulp van Duplo- of Legopoppetjes. De auteur, Ady van Doornik, ontvouwt in dit gelijknamige boek, een schat aan ervaring en deskundigheid.
Van Doornik heeft haar ervaring op dit gebied eerst opgedaan als gezinsbehandelaar bij een medisch kleuterdagverblijf en later als systeemtherapeut bij de GGZ. De casuïstiek benadert zij via verschillende methodieken. De auteur laat zien hoe zij de poppetjes gebruikt bij hechtingsproblematiek. Niet alleen in verschillende leeftijdsperioden, maar ook in problematische relaties, bijvoorbeeld bij nieuw samengestelde gezinnen. Ook zijn de poppetjes een belangrijk hulpmiddel om de hulpverlener zicht te geven op zijn ‘eigen ínstrument-zijn’: hij-zelf in het hulpverleningsgesprek en -proces.
Uitleg werkwijze
Het boek opent met een uitleg van de werkwijze, het materiaal, de grammatica van ‘Een Taal Erbij’. Hierna volgt een overzicht van alle materialen en hoe die toegepast kunnen worden, mede aan de hand van toelichtende foto’s. Dat is geen overbodige luxe, want elk onderdeel heeft een eigen betekenis en een eigen plek in het proces van hulpverlening. Een voorbeeld betreft een persoon die wordt verbeeld als een drie-eenheid met verschillende bewustzijnsniveaus: het volwassen poppetje, het kindpoppetje op het witte vlakje en het kindpoppetje met het witte kapje op het rode vlakje. Alle volgende opstellingen worden uitgebeeld en toegelicht. Uiterst leerzaam, omdat je je deze taal echt eigen moet gaan maken. Dat vraagt inzicht, training en een goed inlevingsvermogen. Hoe werk je met een ‘schadeteken’, met een ‘schatkistje’, met een ‘potlood’ of een ‘pen’ of met andere hulpmiddelen.
Casuïstiek
Het boek vertelt aan de hand van casuïstiek hoe je als hulpverlener met de poppetjes kan werken, bijvoorbeeld in een proces van rouw, verlies of trauma. Dit geeft zowel veel inzicht als erkenning van verdriet. De opstelling geeft vaak erkenning voor het probleem dat de cliënt beleeft. Al deze verbeeldingen geven zicht op de werkwijze. Vaak wordt gesproken met een specifieke woordkeuze: “Wat maakt dat ….?”, “Wat denkt u, wat hij zou zeggen ….?”, “Stel dat …?”.
Wie zich wil bekwamen in het werken met poppetjes (Duplo, Playmobil) in het helpende gesprek met cliënten heeft met ‘Een taal erbij’ een waardevol instructieboek in handen.
Bob de Raadt is werkzaam als medisch maatschappelijk werker, methodisch ouderbegeleider, contextueel hulpverlener, vaderschaps-coach, lid Connect2Grow/Connect2Fathers bij Erasmus MC-Sophia en als gastdocent bij Erasmus MC Academie; www.bobderaadt.nl/contextuelehulpverlening – bobderaadt@live.nl
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
