Ouders die verslaafd zijn aan alcohol willen wel degelijk geholpen worden. Ze willen alleen niet worden aangesproken op hun drankgebruik, maar op de achterliggende problemen. Die benadering opent ook de weg naar hulp voor hun kind, blijkt uit onderzoek aan de Universiteit Maastricht. Onderzoeksleider Dorothee Horstkötter verwerkte de resultaten met collega Anke Snoek in een brochure voor hulpverleners.
De onderzoekers stuitten bij ouders op veel achterliggende problematiek: PTSS, huiselijk geweld, et cetera. “De drankverslaving is dus een symptoom van de problemen, niet de oorzaak”, vertelt onderzoekster Anke Snoek. “We vroegen of ze eerder hulp zouden hebben geaccepteerd als die ze was aangeboden. ‘Niet als je me zou hebben aangesproken op mijn drankgebruik’, kregen we te horen, ‘maar wel als je belangstelling had getoond voor die andere problemen’.Dat bood een interessant inzicht.” Zij wijst erop dat het de veronderstelling is dat deze groep mensen zorgmijdend zijn. “Ouders bevestigden dat maar ten dele: voor hun drankgebruik ontwijken ze hulp, maar voor hun andere problemen hadden ze die graag gewild. ‘Neem mij serieus, als mens en als ouder’, is de strekking van hun reacties. De handelingsverlegenheid van hulpverleners zien zij als een bevestiging van het feit dat niemand zich hun lot aantrekt. Ze denken: zie je wel, ik ben die aandacht niet waard.”
Handvat voor vroegsignalering
De uitkomst van het onderzoek biedt een handvat om vroegsignalering mogelijk te maken. “Hulpverleners weten vaak niet hoe ze de drankproblematiek die ze bij gezinnen zien, bespreekbaar moeten maken. Als je op een respectvolle manier op de onderliggende problematiek inhaakt, kun je hun zelfbewustzijn vergroten en verhoog je de kans dat ze vroegtijdig hulp accepteren. Waarmee je erger kunt voorkomen.”
Bovendien kun je door ouders zo te helpen óók hun kinderen beter helpen. “Het bevestigt het idee dat je ouders en kinderen moet zien als verbonden, in relatie met elkaar. Door ze apart te benaderen ontstaan vaak botsende belangen; tussen die van de ouder en die van het kind. Er zijn zeker gevallen waarin dat zo is en waarin je het kind tegen de ouder moet beschermen, maar er zijn veel meer gevallen waar dat níet zo is. De meeste ouders zijn betrokken bij hun kind, of willen dat op z’n minst zijn.”
Brochure
De brochure die naar aanleiding van het onderzoek is gemaakt, geeft vooral handvatten aan hulpverleners in de praktijk. In tweede instantie biedt het aanknopingspunten om beleid rond verslavings- en jeugdzorg vorm te geven. “Wij wijzen op het belang van de kwaliteit van de hulpverlenersrelatie, op het belang van vertrouwen en betrokkenheid. De praktijk wordt vaak gekenmerkt door wisselende hulpverleners en tijdgebrek en dat is daarvoor funest. Dat zal een van de belangrijke toekomstige uitdagingen zijn: hoe geef je op brede schaal vorm aan hulpverlening op een zodanige manier dat die kwaliteit en betrokkenheid geboden kan worden?”
Bron: mediator.zonmw.nl
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
