Haal druk weg bij de ouders met hulpvraag

Snellere zorg, dicht bij huis, met een regisseur die alle touwtjes in handen heeft. Dat was het idee achter de transitie Jeugdhulp. Zorgmanager Katja Stil ervaart een andere werkelijkheid. “De druk blijft te hoog en moet worden weggehaald bij deze ouders.”

Katja Stil, zorgmanager bij Leermakers Zorggroep in Den Bosch, is teleurgesteld over de eerste drie jaar van de transitie Jeugdhulp. “De transitie had veel meer potentie en heeft deze nog steeds, alleen moeten we anders gaan denken”, laat zij weten op balansdigitaal.nl. Gezinnen die van het kastje naar de muur worden gestuurd, die voor de zoveelste keer het verhaal van hun kind moeten vertellen aan weer een nieuwe hulpverlener, die zélf op zoek moeten naar een nieuwe opvangplek nadat de vorige is mislukt. Katja Stil komt deze gezinnen vaak tegen. Te vaak, benadrukt ze. “Tijdens intakes ontmoet ik ouders die vaak ten einde raad zijn, die het overzicht helemaal kwijt zijn geraakt en die gek worden van alle regels, protocollen, indicaties en verschillende instanties.”

IJdele hoop

Ze ziet dan ook schrijnende situaties die het gevolg zijn van een torenhoge draaglast. Huwelijksproblemen, broers en zusjes die tekortkomen, burn-outs en financiële problemen, om maar een paar voorbeelden te noemen. De kinderen om wie het gaat hebben meestal al zo veel hulpverleners gezien, en zijn al zo vaak teleurgesteld, dat de motivatie om mee te werken tot een nulpunt is gedaald. “Deze problemen spelen natuurlijk al heel lang. Maar ik had gehoopt dat de transitie hier verandering in zou brengen. Het is ijdele hoop gebleken.”

Lijdensweg

Katja benadrukt dat de wijkteams, die opgezet zijn om de zorg dichter bij huis te brengen, hun best doen, maar dat ze nou eenmaal in een systeem zitten opgesloten dat niet werkt. Omdat er niemand wordt aangewezen als regisseur, ligt die rol nog steeds bij de ouders zelf. “Deze gezinnen hebben iemand nodig die hen begeleidt vanaf het moment dat er een diagnose wordt gesteld en er zorg nodig is. Ze hebben vaak al een hele lange lijdensweg achter de rug en missen de kracht om dit soort zaken te regelen. De druk moet van de schouders worden gehaald, zodat ze ook weer ouders kunnen en mogen zijn.”

Kentering

Nog te veel kinderen staan aan de zijlijn. “We denken nog te vaak in beperkingen in plaats van in mogelijkheden. Ook dat is een rol die de regisseur op zich zou kunnen nemen.” Maar dan moet die regisseur wél worden aangewezen, wil ze maar zeggen. De transitie heeft haar verwachting niet waargemaakt, concludeert Katja. “De transitie had veel meer potentie en heeft deze nog steeds, alleen moeten we anders gaan denken. Een ander woord voor transitie is ‘kentering’. Die heb ik nog niet gezien. We doen toch weer een beetje hetzelfde, alleen in een ander jasje.”

Lees het hele interview op balans.nl

‘Laat ouders gewoon ouders zijn’