Doorbreek taboe op parental burn-out

Op een parental burn-out rust veelal nog een taboe. Toch worstelen vele duizenden ouders hiermee. Welke risicofactoren verdienen aandacht? En wat kunnen ouders doen als hun kinderen hen helemaal opbranden? Wat kun je hen als professional meegeven?

Ziet een ouder er steeds vaker tegenop om tijd met hun kinderen door te brengen? Hebben zij het gevoel er helemaal doorheen te zitten in het ouderschap? Dan kan dat zomaar een parentale burn-out zijn, ofwel een ouderschapsburn-out.

“Twee procent van de ouders in Nederland geeft aan helemaal opgebrand te zijn door het ouderschap en dus last te hebben van een burn-out.” Aan het woord is bijzonder hoogleraar en GZ-psycholoog Hedwig van Bakel. Zij doet onderzoek naar de parentale burn-out aan de Universiteit van Tilburg. Volgens haar is het best een taboe om toe te geven dat je een burn-out hebt door je kind.

Risicofactoren

Volgens Van Bakel willen ouders soms te veel ballen in de lucht houden: het perfecte sociale leven, werk en dan nog de zorg voor je kinderen die je dag in dag uit nodig hebben. Dan kan alles zich snel opstapelen en kun je je opgebrand, gestrest en lusteloos voelen in het zorgen voor je kinderen. “Ouders kunnen ook onrustig worden van de perfecte plaatjes die ze zien op sociale media, of de duizenden ouderschapsboeken waarin staat hoe het zou moeten. Zo krijg je het idee dat je het als ouder altijd beter moet doen.” Het hebben van een kindje die extra mentale of fysieke zorg nodig heeft, is volgens Van Bakel ook een risicofactor op het ontwikkelen van een parentale burn-out. Verder heeft het te maken met hoe je met stress en emoties om kunt gaan: zo vinden sommige ouders het thuiswerken met hun kinderen tijdens corona prima, en anderen verschrikkelijk stressvol.

De perfecte ouder

Iedereen wil een goede ouder zijn, en daar is volgens burn-outcoach Ruud Meulenberg niks mis mee. Het gaat echter mis als je tekortschiet in het zorgen voor jezelf. “Als vader of moeder moet je jezelf soms op nummer één zetten, al is het voor een uurtje per dag. Als je ervoor zorgt dat je altijd eerst je eigen energie bijlaadt, dan houd je energie over en kun je een betere ouder zijn. Daar hebben je kinderen uiteindelijk veel meer aan dan dat je ál je tijd in je kinderen steekt.”

Het gaat ook vaak fout bij het vergelijken van jezelf als ouder met andere ouders. “Sommige ouders die ik heb gesproken, ervaren al stress op het schoolplein, omdat ze het gevoel hebben dat ze daar moeten laten zien hoe goed ze het als ouder wel niet doen.” Ook leggen ouders vaak de lat voor zichzelf erg hoog.

Kenmerken

Heeft een ouder het gevoel op te zijn en geen vrijheid meer te voelen in het ouderschap? Dan kan een parentale burn-out volgens Meulenberg op de loer liggen. “Wees je ervan bewust dat kinderen veel tijd en energie vragen, dat iedereen wel eens boos wordt en niemand het echt perfect kan doen. Probeer dan je prioriteiten opnieuw in te richten: maak ontspanning en het zorgen voor jezelf óók belangrijk, en durf om een oppas te vragen.” Een ander kenmerk is als iemand voorheen wel voldoening in het ouderschap vond en nu niet meer. Dit geldt niet als iemand altijd al last heeft van bijvoorbeeld depressie, geeft Van Bakel aan. “En als het om een burn-out door werk zou gaan, zou je nog wel plezier kunnen beleven in het zorgen voor en het zijn met je kinderen.”

“De lol zit ‘m voor je kinderen vaak in kleine dingen en in het samen zijn: je hoeft niet altijd iets groots te ondernemen om het goed te doen. Kom je er niet meer uit, peins er dan niet over om hulp te zoeken van iemand die hier verstand van heeft”, geeft Meulenberg als laatste tip.

Bron: nu.nl

Zie ook:

• Onderzoek naar invloed van coronacrisis op jonge gezin 
• Coronacrisis verergert én vermindert ouderlijke burn-out