Vijf maanden geleden kregen Daan Aerts van De Correspondent en zijn vriendin een dochter. Zij zagen het helemaal voor zich: soms zou de één meer voor haar zorgen, soms de ander – maar gemiddeld evenveel. Die balans bleek niet zo vanzelfsprekend. De praktijk bleek weerbarstiger.
Beiden bespraken van tevoren hoe zíj het wilden gaan doen, dat ouderschap. ‘Ik wist heel zeker dat ik een aanwezige, betrokken vader wilde zijn’, schrijft Daan Aerts. ‘Tegelijkertijd zag ik tijdens die gesprekken beelden voor me uit documentaires van Zweedse vaders die een jaar thuis bleven met de kleine. Daar kreeg ik – eerlijk is eerlijk – een naar, weeïg gevoel van. Dat thuis zitten zag ik wel zitten – voor een paar weken, maanden hooguit, maar niet langer dan dat.’
Gelukkig bleek hij het leuk te vinden om met zijn baby te zijn. En toen kwam het: die ontwikkeling stuitte op weerstand uit onverwachte hoek. Zomaar een scène uit die eerste maanden: hij legt zijn dochter in bed en dan, opeens, begint ze te huilen. Niet miepen, maar duidelijk: pijn.
Du moment dat de huil begint, hoort hij eerst beneden de vloer kraken, dan de trap. Drie seconden later hangt zijn vriendin boven het bedje. ‘Inmiddels weet ik dat ik dan nog maximaal tien seconden heb met mijn dochter, voor het moederinstinct haar uit mijn armen grist.’ (…) ‘Het voelde alsof we besloten hadden samen een auto te kopen, daar allebei voor betaalden, en ik ineens tot de bijrijdersstoel was gedegradeerd. Dat mijn vriendin elke keer wanneer ik inparkeerde, zei: zal ik het even doen? En mijn angst: dat de bijrijdersstoel mijn vaste plaats zou worden als ik haar de komende twee jaar haar gang zou laten gaan. Dat de bijrijdersstoel mijn vaste plaats zou worden, omdat ze na verloop van tijd beter zou kunnen inparkeren dan ik.’
Hij had van te voren geen idee hoe sterk het moederinstinct zou zijn. Inmiddels heeft hij het gevoel dat zijn fifty niet van hem wordt verlangd, maar dat hij het moet opeisen.‘Wat ik wil zeggen: vrouw, als je voor een gelijke verdeling van opvoeding en werken bent, moet je misschien ook tegen je eigen natuur strijden. Tegen de diepe neiging om je man iedere huilende baby, elk leermoment, uit handen te nemen.’
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
