Vier op de tien echtscheidingen waarbij kinderen betrokken zijn monden uit in een intens conflict. Een innovatieve aanpak kan een dergelijke impasse te vermijden. Daarbij dienen ouders en hulpverleners zich vooral te richten op de ouder-kindrelatie. Kinderen als volwaardige actor betrekken is eveneens van belang.
Dat blijkt uit onderzoek van Hogeschool PXL. Ze werken aan een innovatieve methodiek voor hulpverleners. Bemiddeling kan een geschikte methode zijn bij veel diverse scheidingssituaties, maar veronderstelt minstens dat de partners willen participeren. Bovendien is niet iedere echtscheiding bemiddelbaar, menen heel wat bemiddelaars zelf. Hulpverlening in een conflictueuze scheiding is dus niet altijd evident.
Inzicht noodzakelijk
“We hebben onderzoek gedaan naar deze problematiek op basis van survey-onderzoek, diepte-interviews en focusgroepgesprekken”, vertelt Inge Pasteels, coördinator PXL Social Work-Research. “Een andere vaststelling is dat de perceptie van partners over het conflictgehalte van eenzelfde scheiding vaak verschillend is, waarbij mannen dit systematisch lager inschatten. Ook het zelfwaardegevoel, de mate waarin men controle over het leven denkt te hebben of waarin men depressieve gevoelens ervaart, worden sterker negatief beïnvloed voor vrouwen dan voor mannen. Voor het welzijn van de kinderen is een dergelijke conflictueuze situatie meestal zonder meer schadelijk.”
Innovatieve aanpak
Uit het onderzoek kwam volgens Pasteels vooral een sterke behoefte aan een innovatieve aanpak naar boven. “Zo is inzicht in conflictmechanismen noodzakelijk voor hulpverleners om escalatie te vermijden. Daarnaast is het noodzakelijk een andere realiteit te introduceren naast de strijdrealiteit. In geval van een scheidingsimpasse willen we vooral het ouderschap versterken, dit is belangrijker dan de communicatie tussen de partners te verbeteren.”
Vijf bouwstenen
Een nieuwe methodiek integreert bovenstaande inzichten door vijf bouwstenen te combineren. Allereerst is het belangrijk om een interventie te ontwikkelen die zich richt op één ouder en parallel ouderschap nastreeft. Ten tweede moet niet het bevorderen van de communicatie tussen ouders onderling maar wel het versterken van de ouder-kindrelatie dé doelstelling zijn. Het netwerk inschakelen ter ondersteuning en hierbij ‘hooligans’ transformeren tot ‘supporters’ is een derde belangrijke bouwsteen om een innovatieve aanpak te boetseren.
Ten vierde is een duidelijke strategie om kinderen ‘uit de speelkamer te halen’ en als volwaardige actor te betrekken bij de interventie van cruciaal belang aangezien ze ook volwaardige actor in de strijd zijn. Reflectie op gang brengen bij ouders én kinderen via psycho-educatie en coaching is ten slotte de vijfde bouwsteen. Daarbij gaat het erom met alle betrokkenen bij het proces te betrekken om de scheidingsimpasse te doorbreken.
Bron: limburg-actueel.be
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning
