Wanneer ouders hun baan verliezen, heeft dit op de lange termijn schadelijke effecten voor de ontwikkeling van hun kinderen. Vooral schoolprestaties gaan achteruit. Dat blijkt uit onderzoek van Gabriele Mari en Renske Keizer aan de Erasmus Universiteit.

Hoe werkt het verlies van een baan door op de ontwikkeling en het welzijn van kinderen? Met name die aan het begin van hun basisschoolperiode staan? Het is een complexe vraag die van groot belang is voor beleid. Hoe kan immers de impact van baanverlies van ouders op jonge kinderen het beste worden beperkt? Moeten we vooral het verlies van inkomen, de afname in de kwaliteit van het opvoeden of beide aanpakken? Om deze vragen te beantwoorden, is een groot Iers geboortecohort bestudeerd dat representatief is voor alle kinderen die tussen december 2007 en juni 2008 in Ierland zijn geboren. De steekproef bestond uit 6.303 kinderen, zowel in eenoudergezinnen als in tweeoudergezinnen, waarvan de ontwikkeling is gevolgd gedurende de Grote Recessie (2008-2013).

Belemmering vroege ontwikkeling

De resultaten laten duidelijk zien dat baanverlies van ouders de vroege ontwikkeling van het kind kan belemmeren. Per saldo is het baanverlies van de moeder schadelijker dan baanverlies van de vader. Qua ontwikkeling worden gedragsproblemen van kinderen sterker beïnvloed door baanverlies dan dat hun verbale vaardigheden achteruitgaan. Als verklaring voor het verband tussen baanverlies en de ontwikkeling van het kind is het inkomen van ouders belangrijker dan de kwaliteit van het opvoeden. Verder laten de resultaten zien dat baanverlies en inkomensverlies de kans verkleinen dat kinderen op 3-jarige leeftijd naar de betaalde kinderopvang gaan.

Compensatiepatroon

Sommige van deze effecten zijn complex: vanwege baanverlies gaan vaders en moeders zich vaak ook anders gedragen. Ook die gedragingen hebben invloed op de ontwikkeling van het kind. Als we ons alleen zouden richten op de effecten van baanverlies die zijn ontstaan vanwege het inkomensverlies, dan vinden we dat het baanverlies van ouders ook de verbale vaardigheid van kinderen op 3-jarige leeftijd belemmert. De resultaten laten echter zien dat moeders dit effect compenseren. Denk hierbij aan de mogelijkheid dat moeders die hun baan verliezen meer tijd gaan besteden aan hun kind. Deze extra tijdsinvestering kan gunstig uitpakken voor de verbale vaardigheden van het kind. Dit compensatiepatroon is overigens niet meer waar te nemen als kinderen vijf jaar oud zijn.

Beleid

Beleidsmakers zouden er rekening mee moeten houden dat de gevolgen van baanverlies van ouders ook kinderen al op jonge leeftijd kunnen treffen. Werkloosheidsuitkeringen zouden beter kunnen worden afgestemd op de behoeften van ouders. Denk aan een subsidie die werkloze ouders, ondanks inkomensverlies, in staat stelt om toegang te houden tot hoogwaardige kinderopvang. Beleid gericht op verbetering van de kwaliteit van opvoeden door werkloze ouders lijkt, althans op basis van het onderzoek, minder effectief.

Parental job loss and early child development in the Great Recession >>

Bron: nidi.nl

Zie ook:

------
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond ouderschapskennis en –ondersteuning

LAAT EEN REACTIE ACHTER